Wat een dag! De editie 2019 van de Familie- en Donateursdag van Het Kraaiennest, tegelijk ook het officiële begin van het jaar waarin wij ons 25-jarige jubileum vieren, was één groot feest.
In de geheel uitverkochte theaterzaal van Swanla zong ons koor met volle overgave zowel oude successen als nieuw ingestudeerde nummers. Zoals een van de gasten, die nooit eerder het Kraaiennest had zien optreden, vaststelde: “Wat was dit superleuk om mee te maken. Het plezier spatte er gewoon van af!” Het waren niet alleen de tenoren, baritons en bassen die er een muzikaal spektakel van maakten. Alle lof verdient ook ons geïnspireerd spelende combo, voor de gelegenheid versterkt met panfluitiste Marike Kamphuis en violist Jan Willem van de Kamp, die meespeelde alsof hij dat al jaren deed.
Maar daar bleef het niet bij. Bij enkele nummers waren het doedelzakspelers en trommelaars van Saint Andrew Pipe Band die op geheel eigen wijze hun robuuste bijdrage leverden. Om de eerder genoemde gast nog eens te citeren: ”Zo, die mannen weten wél hoe ze een entree moeten maken, zeg!” En de Keltische stroom die door het repertoire van het Kraaiennest loopt werd nog eens extra kracht bijgezet door het optreden van de charmante zussen Rosalie en Madelief, die zich hebben gespecialiseerd in Ierse dansroutines en al dansend de harten van heel wat Kraaiennesters sneller deden kloppen.
Dagman Arie Vos praatte op de van hem bekende geestige manier de nummers aan elkaar; hij had er verder geen enkele moeite mee de gehele zaal op de benen te krijgen voor de gymnastiek die hoort bij de klassieker “Ameland”. De zaal deed ook voluit mee met het laatste nummer, Ketelbinkie 2.0. Nou ja, laatste nummer … het publiek eiste een toegift, en die kwam dan ook, in de vorm van de gedragen evergreen “Amazing grace”, waarbij pipers, trommelaars en danseressen nog één keer lieten zien, waarom zij zulke waardevolle extra’s vormden.
Zoals dat hoort bij de Familie- en Donateursdag van Het Kraaiennest, werd het optreden voorafgegaan en gevolgd door een maaltijd, respectievelijk een broodjeslunch en, toepasselijk genoeg, een “captain’s dinner”. Hulde voor beheerder Fred de Kreek van Swanla en zijn team, die alles uit de kast hadden gehaald om zo veel hongerige gasten tevreden te houden!