In memoriam Harry de Jong (*11 februari 1934 – † 31 december 2022).
Afgelopen woensdag, 28 december, genoot hij nog met volle teugen van een verrassingsoptreden van zijn geliefd Shantykoor “Het Kraaiennest” naar aanleiding van zijn 60 jarig huwelijksfeest met zijn geliefde vrouw Wil.
Gezien de temperatuur die we buiten mochten doorstaan kon Harry het niet nalaten om met een, hem kenmerkende, opmerking: “Het lijkt wel Nova Zembla”, daarmee verwijzend naar een eerder opgevoerd toneelstuk van het koor, de lach op de gezichten te toveren.
Zes liedjes, een bak koffie en een gebakje later ging Harry met zijn echtgenote en de familie weer naar binnen. Enerzijds om verder te gaan met de viering van hun 60 jarig huwelijksfeest in de beslotenheid van de familie, anderzijds om na te genieten van dit voor hem verrassende en emotionele optreden.
Harry was ziek.
Zijn ziekte speelde hem af en toe dusdanig parten dat hij vorig jaar december overwoog om euthanasie te plegen. De afscheidsbrief namens het koor was al verzonden.
Maar … zoals het een kenner en liefhebber van drama en poezie betaamt: Harry voelde zich dusdanig dat hij de regie in eigen hand nam en naar Hitchkockiaans gebruik een niet verwachte wending aan zijn eigen verhaal gaf: In mei zat hij vooraan bij de dodenherdenking luisterend naar de door het Shantykoor opgevoerde nummers; in november zat hij vooraan met zijn vrouw Wil te genieten van de jaarlijkse familiedag van Het Shantykoor.
En 28 december vierde hij zijn diamanten huwelijksfeest.
Harry wilde per sé buiten het koor aanschouwen en hier zag je een fragiele maar uitermate heldere man die warm gehouden moest worden met een in allerijl gehaalde wollen deken.
Die afhankelijkheid vond Harry zwaar.
Harry wist en voelde dat het leven niet meer ging zoals hij hoopte dat het moest gaan.
Er werd hem, met het verstrijken der jaren, steeds meer ontnomen. Voor zichzelf zorgen werd lastig en hij moest met lede ogen toelaten dat anderen hem verzorgden. Dit leven was niet meer zijn leven. En na een, met de familie gevierd, huwelijksfeest gaf de regisseur Harry een laatste wending aan zijn bijna 89 jarig verhaal en besloot hij het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen door zijn reis definitief aan te vangen richting Fiddlers Green.
Wij, leden van Shantykoor Het Kraaiennest, zijn diep bedroefd vanwege het verlies van onze medeoprichter en erelid, maar enorm dankbaar dat we hem hebben mogen kennen en voor wat hij voor het koor betekend heeft.
Wij wensen zijn lieve vrouw Wil, zijn kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte in het verwerken en een plekje geven van dit grote verlies.
Namens Shantykoor “Het Kraaiennest”,
Ed Nigg (Provoost en voorzitter)
Wrap me up in me oilskin and Jumper
No more on the docks I’ll be seen
Just tell me old shipmates, I’m taking a trip mates
And I’ll see you someday on Fiddlers Green